Als gepensioneerd psycholoog heb ik de tijd om me bezig te houden met dingen die zijn blijven liggen. Dingen die met de psychologie te maken hebben. Een daarvan is “De Wil”. Ik schreef daar al over (klik hier).
Laatst struikelde ik over een Ted Talk. Het onderwerp was “Willingness”. Je zou dit kunnen vertalen met: bereidheid, bereidwilligheid. De spreker was Jonathan Bricker en wil je de Ted Talk zien klik dan hier . Wie trouwens het fenomeen Ted Talk niet kent: ga er als de bliksem achteraan. Er wachten duizenden vaak extreem boeiende presentaties op je. Veel daarvan zijn Nederlands ondertiteld. www.ted.com
Wat Bricker in zijn presentatie naar voren brengt is, dat je gemakkelijker dingen in jezelf kunt veranderen als je er niet de strijd mee aangaat. Voorbeeld: als je, zoals ik, aan het eind van de middag ontzettend zin hebt in een biertje, en dan nog een, dan kun je de strijd daarmee aangaan. Tegen jezelf zeggen: “niet doen, slecht voor je, neem dan in ieder geval geen tweede….” Etc. Wat Bricker stelt is, dat je verlangen naar een biertje daardoor alleen maar toeneemt.
Het verhaal van Bricker deed me onmiddellijk denken aan het sympathieke boek van Willem de Ridder: Spiegelogie. (Voor een korte samenvatting: klik hier ). Wat me vooral uit het boek is bijgebleven is de zin: “Alles waar je energie in steekt wordt groter….”. Daarnaast geeft het boek een boeiende kijk op opvoeden, school, werk etc. Zijn praktische ideeën over veranderen spreken me minder aan, maar de onderliggende gedachte weer wel: “De grootste veranderingen gebeuren als je stopt te geloven dat je zou moeten veranderen”.
Alles waar je energie in steekt wordt groter…. Terug naar Bricker: als je de strijd aangaat met je verlangens, dan worden die verlangens groter. Als je bereid bent te erkennen dat je verlangens er zijn, dan kun je een volgende stap zetten. Die volgende stap is je verlangen te beschouwen als een gedachte die je hebt….
Dit is een boeiende invalshoek die een heel nieuw soort gedragstherapie tot gevolg heeft: de Acceptance-Commitment Therapy. Daarover meer in een volgend blog. Nu even wat meer over die gedachte. Beschouw je verlangen als een gedachte… Overigens heeft Bricker het over een craving wat beter te vertalen is als een hunkering. Een ongezond verlangen zou je kunnen zeggen. Ongezond omdat het de baas over je speelt en in een aantal gevallen ook je fysieke gezondheid in gevaar brengt. Denk aan al die biertjes waar ik naar hunker….
Dat de hunkering naar een biertje, of te veel eten, of heroïne, of een sigaret gezien kan worden als een gedachte, is goed gevonden. Want als je die hunkering niet de baas kunt zijn, je bent misschien wel ietsje meer de baas over je gedachten. Dus: voordat mijn hand zich uitstrekt naar de koelkast om daar een Kasteelbier Bruin te pakken, kan ik me realiseren dat ik de gedachte heb dat er een biertje ontkroonkurkt moet worden. Dat geeft mij de mogelijkheid van een second thought…. Een herbezinning. Dat mijn lichaam verlangt naar een biertje is een verhaaltje dat mijn op gewoonte ingestelde hersenen me vertellen. Hersenen zijn dol op de automatische piloot. Dat spaart energie en hersenen gaan graag zuinig om met energie (klik hier) en (hier).
Als mijn hunkering daadwerkelijk een gedachte is waar ik me bewust van kan worden en die ik vervolgens kan voorzien van een herbezinning, dan moet het toch mogelijk zijn om in een vloek en een zucht van mijn verlangen naar dat bier, mijn verlangen naar die hutspot met rookworst, naar die gebakken aardappelen met varkenslever af te komen. Helaas. Je er bewust van worden dat die hunkering een gedachte is, is pas de tweede stap in het proces. Je zult moeten gaan onderzoeken waarom je dat bier wil, waarom er zoveel aantrekkingskracht uitgaat van dat bord eten. Wat brengt het je op? En dan vervolgens: zijn er andere wegen om tot dezelfde opbrengst te komen. Wegen die minder schadelijk voor je zijn?
Hier aangekomen zit je midden in de therapie. Een therapie die begint met het stoppen met strijden, het toelaten van de hunkering en deze zien als een gedachte waar je invloed op hebt. Daarover de volgende keer meer (in De Hunkering 2).
Add a Comment